Korte dichtvormen zijn voor mij zowel een uitdaging als een boeiende puzzel. In de Haiku heb ik maar 14 lettergrepen tot mijn beschikking. In het Elfje slechts elf woorden. Dat maakt een wereld van verschil. Ieder kent zijn eigen regels. Voor de Haiku 5 lettergrepen op de eerste regel, 7 op de tweede en weer…
Lees meer
De positie van de oncoloog is niet altijd een gemakkelijke. Hoe geef je hoop zolang nog niet zichtbaar is dat alleen wanhoop is overgebleven. Hoe beweeg je tussen positieve resultaten bij cliënten en de meermaals uitgesproken bewering: “U kunt niet meer beter worden . De enige hoop die gegeven kon worden was de hoop van…
Lees meer
We merkten de laatste tijd vaker dat we samen meer beleving kregen bij ons grootouderschap. Het was zeker nog niet zo ver maar in onze gedachten en gesprekken kwam het wat vaker aan de orde. Mijmerend bij het vuur op de verjaardag van onze jongste zoon was het er plotseling weer. Die beleving gevolgd door…
Lees meer
Het blijft schakelen. Tegenstellingen in hun uitersten. Toen en nu nog. Vasthouden en loslaten, als veelvoorkomende polariteit. De context van het moment bepaalt vaak. Dus daar maar op vertrouwen. . . Misschien wil je reageren. Dat kan
Herinneren mag je letterlijk nemen als “weer naar binnen brengen”. Als we iets niet meer herinneren zijn we het “kwijt”. Dan zit het niet meer van binnen. Herinneren speelt in vele mythische verhalen een belangrijke rol. Dat doet het in het dagelijks leven ook maar het hoe en waarom daarachter zijn we grotendeels kwijt. Ook…
Lees meer
“Leek gisteren een zware dag met veel informatie, moeilijke keuzes en verwarde dubbele gevoelens, na vanochtend lijkt gisteren een ‘walk in te park’. De eerdere PET scan kan geen tumoractiviteit in de hersenen tonen, dus gisteren uit voorzorg een MRI gedaan. Een uur geleden belt de oncoloog. De MRI laat 7 uitzaaiingen in de hersenen…
Lees meer
Liever luisteren naar dit gedicht? Ik lees het aan je voor. Geschreven 12-03-2020 je levenslust en –vreugdeaan de wilgen hangenis geen sinecuretoch was je overtuigdik heb het makkelijkik hoef alleen maardood te gaanen automatisch stemde ik inwant ik moest blijvenwat moet dat simpelealleen maar dood gaanvoor jou een enorm offerzijn geweestalles waar je van houdtnaar…
Lees meer
Het iets niet allemaal rozengeur of maneschijn. Er zijn uiteraard ook donkere en sombere momenten. Gelukkig maar zou ik bijna zeggen. Ze horen er net zo goed bij en verdienen een plek. Dus omarm ik ze en geef ze woorden en een beeld. Op die manier kan ik ook de donkere minuten, uren er laten…
Lees meer
geschreven 17-03-2020 Liever luisteren naar dit gedicht. Ik lees het aan je voor. terwijl jij voor een bioptvan je baarmoedermondde stoel in moestvrouw onterende positiezat ik er hulpeloos bijhet enige wat ik kon doenwas blijvenmachteloos toekijken en af en toejou een knipoog of kus toewerpenhet gehannes van beide doktorenhet disfunctioneel ladekastjegaf hun gereedschap niet zomaar…
Lees meer
Na het intense gedicht van gisteren even iets lichters. Met regelmaat schrijf ik ook Haiku’s, een kleine lichtere dichtvorm. Heerlijk om te doen op de late avond. Een paar kaarsen aan en een kaasje en een glas wijn. En dan maar laten komen wat er is. Haiku’s geven me de ruimte om heerlijk te fladderen…
Lees meer
Recente reacties